شرکت‌های دانش‌بنیان بر چه اساسی تقسیم‌بندی می‌شوند؟

به گزارش خبرنگار علم و فناوری آنا، دانش‌بنیان نوعی شرکت یا تعاونی خصوصی است که به منظور افزایش دانش و تکنولوژی، نقش موثری بر گسترش علم و دانش در کشور دارد. به بیان دیگر، شرکت دانش‌بنیان، ترکیبی از پیشرفت علم و افزایش ثروت است که جدای از رفع نیاز‌های اساسی افراد، به توسعه اقتصاد جامعه هم کمک می‌کند. همچنین با استفاده از شرکت‌های دانش‌بنیان، بخش مهمی از اهداف اقتصادی و علمی به نتیجه درستی می‌رسد که به طبقه‌های مختلف تقسیم می‌شوند.

مدیران و سرمایه‌گذاران شرکت‌های دانش‌بنیان، افراد متخصص و با تحصیلات بالا هستند که با توجه به علم و دانش خود، خروجی جدیدی را ارائه می‌دهند. همچنین خروجی‌های انواع شرکت دانش‌بنیان، شامل طرح‌های صنعتی، دانش‌های مخصوص به فناوری، تولید محصولاتی با داشتن حق اختراع و نرم‌افزار‌های مختلف و کاربردی می شود.

چندین نوع شرکت دانش‌بنیان وجود دارد که این دسته‌بندی بر اساس میزان فناورانه بودن محصولات یا خدمات، اظهارنامه مالیاتی، حجم درآمد شرکت از فروش محصولات و خدمات و نوع مشتریان است که مشخص می‌شود که در چه دسته‌ها قرار گیرند.

تا چند سال پیش دسته بندی شرکت‌های دانش‌بنیان، شامل شرکت‌های تولیدی و نوپا می شود، اما در حال حاضر دسته‌بندی جدیدی برای شرکت‌ها و موسسه‌های دانش‌بنیان ارائه شده  که می توان به شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا، نوآور، فناور و تولیدی و مستعد اشاره کرد.

اولین دسته برای شرکت‌های دانش‌بنیان با نام شرکت دانش‌بنیان نوپا شناخته می‌شود. این شرکت‌ها، به نوعی شرکت‌های کوچکی هستند که هنوز در حوزه کسب‌وکار خود، به رشد و کمال نرسیده‌اند و خود به دو دسته نوع یک و نوع دو تقسیم بندی می‌شوند.

شرکت‌های نوپا نوع یک، سطح فناوری خیلی زیادی دارند و ارزش افزوده زیادی را نیز تولید می‌کنند؛ این شرکت‌ها باید خدمات و کالا‌های مورد نظر خود را حداقل به مرحله تولید یا آزمایش برسانند. شرکت‌های نوپا نوع ۲ نیزمانند نوع اول، درآمدی در سال قبل خود نداشته‌اند. همچنین محصولات و کالا‌های این دسته هم باید حداقل به مرحله تولید یا نمونه آزمایشگاهی برسند. اما یک تفاوت با هم دارند که آن نیز در میزان پیچیدگی آن‌ها است.

یکی دیگر از انواع شرکت دانش‌بنیان، شرکت‌های تولیدی است که خود به دو دسته نوع ۱ و نوع ۲ طبقه بندی می‌شوند. تولیدی نوع ۱ حداقل ۲۵ درصد درآمدشان در آخرین اظهارنامه مالیاتی مکتوب شده است. کالا و خدمات این شرکت‌ها باید سطح فناوری بالایی داشته باشند و آن را به مرحله تولید برسانند.

همچنین تولیدی نوع ۲ شرکت‌هایی هستند که حداقل باید یک کالا یا خدمت با سطح فناوری بالا به مرحله تولید رسانده باشند. شرکت‌هایی که به فعالیت‌های مهندسی و پروژه‌های پیمانکاری می‌پردازند و حداقل ۱۰ درصد کار، معیار‌های شرکت دانش‌بنیان را داشته باشد در این دسته قرارمی گیرند.

شرکت‌های مستعد دانش‌بنیان یا (نوع ۳) شرکت‌هایی هستند که معیار‌های «آیین‌نامه ارزیابی شرکت‌ها و موسسات دانش‌بنیان» را ندارند، ولی ممکن است در صورت ارائه فرصت و حمایت، امکان کسب آن‌ها را داشته باشند. این شرکت‌ها پس از بررسی‌های لازم توسط موسسات دانش‌بنیان، به صورت شرکت مستعد دانش‌بنیان (نوع ۳) تایید می‌شوند.

طبقه بعدی مربوط به شرکت‌های نوآور است. این شرکت‌ها از نظر کسب‌وکار اقتصادی، به بلوغ و رشد کافی دست پیدا کردند. همچنین سالانه میزان فروش قابل توجهی نسبت به شرکت‌های نوپا دارند. این نوع شرکت باید در زمینه تولید تجاری کالا یا خدماتی خاص حتما فعالیت کرده باشد. در آخرین اظهارنامه ارائه شده دانش‌بنیان نوآور در خصوص درآمد عملیاتی، باید بیش‌تر از ۵ میلیارد تومان درآمد ثبت شده باشد.

همچنین شرکت باید برنامه‌ای برای رشد خود در آینده تنظیم کرده باشد و گزارشات پیشرفت کار را سالیانه به دبیرخانه برساند و تاییدیه دریافت کند؛ و در نهایت میزان فروش محصولات یا خدمات شرکت برای دانش‌بنیان نوآور، کمتر از ۵۰ درصد فروش کل شرکت باشد.

آخرین دسته از انواع شرکت‌های دانش‌بنیان، شرکت‌های فناور است. در این شرکت‌ها افراد بیشتر روی اقتصاد دانش‌بنیان تمرکز دارند و از نظر کسب‌و‌کار، کاملا به تکامل و بلوغ کافی رسیده‌اند. این نوع شرکت باید حداقل یک کالا یا خدمات خاصی را طبق شرایط کالا‌های مورد تایید، ارائه کند، همچنین

درآمد شرکت مورد نظر باید بیش‌تر از ۵۰ میلیارد تومان در آخرین اظهارنامه مالیاتی آن‌ها ثبت شده باشد.

در شرکت‌های نوآور باید حداقل ۱۰ نیروی کار با بیمه، به طور تمام وقت وجود داشته باشد. میزان فروش کالا‌ها و خدمات شرکت دانش‌بنیان فناور، باید حداقل ۵۰ درصد باشد و نیزشرکت باید برنامه‌ای در خصوص رشد و پیشرفت کسب وکار خودرا به طور سالیانه، در اختیار دبیرخانه قرار دهد.