فوران آتشفشان در سیاره پلوتون نشانه‌‌ای از اقیانوس پنهان است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، در تازه‌ترین تحقیقات علمی در مورد سیاره کوتوله پلوتون، محققان نشانه‌هایی از وقوع فوران آتشفشانی فوق بزرگ را کشف کردند. این فوران آتشفشانی، به عنوان "Supervolcano eruption" شناخته می‌شود و با بررسی‌های صورت گرفته از آن احتمال داده می‌شود که در زیر سطح پلوتون، یک اقیانوس پنهان وجود دارد.

این تحقیقات بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده از مأموریت «نیو هوریزونز ناسا» (New Horizons) انجام شد. فضاپیمای ناسا در سال ۲۰۱۵ به پلوتون سفر کرد و تصاویر جدید و دقیق از سطح این سیاره را فراهم آورد. در این تحقیقات، دانشمندان متوجه شدند که آتشفشان‌هایی با قدرت فوران بسیار بزرگ در سطح پلوتو وجود دارند.

با توجه به قدرت فوران این آتشفشان‌ها، پژوهشگران نظریه‌ای مطرح کردند که چنین فورانی احتمالا به دلیل وجود یک اقیانوس پنهان تحت سطح پلوتون رخ می‌دهد. این اقیانوس به خاطر حرارت داخلی سیاره که ناشی از فعالیت هسته‌ای آن است ممکن است ایجاد شده باشد و با فشار بالای آن احتمالا حالت مایع دارد.

تجزیه و تحلیل تصاویر به دست آمده از فضاپیمای ناسا نشان داد که سیاره کوتوله پلوتون  هنگام شکل‌گیری در حدود ۴ میلیارد سال پیش دارای یک اقیانوس زیرزمینی بوده و این اقیانوس احتمالا توسط هسته سنگی این سیاره احاطه شده باشد.

دانشمندانی که در حال مطالعه داده‌های فضاپیمای ناسا از یک دهانه غیرمعمول در نزدیکی منطقه‌ای درخشان و قلبی شکل در پلوتون به نام «اسپوتنیک پلانیتیا» هستند، می‌گویند که احتمالاً اَبَرآتشفشانی را یافته‌اند که چند میلیون سال پیش فوران کرده است. اگرچه این حادثه ممکن است به نظر به خیلی وقت پیش مربوط باشد، اما از نظر کیهانی، بسیار جدید است. با این حال، به‌جای سنگ‌های مذابی که از آتشفشان‌های زمین منفجر می‌شوند، به نظر می‌رسد که دهانه‌ای در سیاره پلوتون با وسعت ۴۴ کیلومتر، گدازه‌های یخی را به سطح این سیاره در فرآیندی به نام کریوولکانیسم پرتاب کرده است. این فرآیند که در قمر‌های غول‌های گازی در منظومه شمسی ما نیز رخ می‌دهد و احتمالاً زمین‌ه‌های اسرارآمیز دیگری را در این سیاره ایجاد می‌کند، تصور می‌شود که آب اقیانوس زیرسطحی پنهان پلوتون را به سطح آن پرتاب کرده و همین جریان اقیانوس و آب زیر سطح این سیاره را در طول میلیون‌ها سال تغییر شکل داده است.

دیل کرویک‌شانک، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد دانشگاه فلوریدا مرکزی، به وب‌سایت خبری اسپیس گفت: یخ آب به وضوح از یخ متان که بیشتر سطح سیاره را پوشانده است متمایز است.

محور پلوتو به میزان ۱۲۰ درجه کج شده است، به این معنی که تقریباً به سمت خود می‌چرخد و همین روند منجر به تغییرات چشمگیر آب و هوا در حین دور زدن خورشید می‌شود. در نتیجه، یخ متان در اتمسفر این سیاره کوتوله به مه‌ای از هیدروکربن‌ها تبدیل می‌شود که برخی از آن‌ها به صورت برف می‌بارند و آن را می‌پوشانند.

مطالعات زیادی تاکنون بر روی پلوتون صورت نگرفته است و به همین دلیل انتظار می‌رود این تحقیقات نقش مهمی در درک ما از تشکیل و ساختار پلوتون و همچنین اینکه آیا شرایط انتقال حیات در این سیاره وجود دارد یا خیر، ایفا کند. درنتیجه، مطالعه و برسی بیشتری در مورد آن لازم است تا بتوانیم درک موثری از این سیاره داشته باشیم.

اگر تئوری وجود اقیانوس پنهان در پلوتون تأیید شود، این سیاره ممکن است یک گزینه جدید و جذاب برای تحقیقات آینده در مورد سیارات خارج از منظومه شمسی باشد. با درک بهتر از اقیانوس‌های پنهان، ما می‌توانیم به درک اقلیم و حیات در عمق‌های تاریک و روشن سیارات دیگر بپردازیم.

کشف نشانه‌های فوران آتشفشانی روی پلوتون و احتمال وجود یک اقیانوس پنهان زیر سطح آن، یک گام بزرگ به سوی درک بهتر از تشکیل و ساختار این سیاره و همچنین محیط‌های حاکم بر سیارات خارج از منظومه شمسی است. مطالعه و برسی‌های بیشتر در این زمینه می‌تواند دانشمندان را برای کشف‌های بیشتر در مورد پلوتون و سیارات دیگر الهام بخشد.