گاف مدیریتی یا اعمال نفوذ؟؛ دویدن بی حاصل، مدال‌های نیمه جدی، ناکامی تکراری/ دعوا بر سر هیچ!

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، نخستین دوره رقابت‌های دو نیمه ماراتن قهرمانی آسیا به میزبانی شهر دبی امارات با حضور تیم‌های کشور‌های چین، ژاپن، کره جنوبی، ازبکستان، قزاقستان، هند، ویتنام، هنگ کنگ، تایلند، امارات، نپال، قرقیزستان، مالزی، ایران پاکستان، لبنان، اندونزی برگزار شد. تیم ملی دو نیمه ماراتن ایران نیز با ۳ ورزشکار به نام‌های محمدجعفر مرادی، صابر چرخی و منصور بیات و جواد خسروشیری به عنوان مربی در این مسابقات شرکت کرد.

در حالیکه پیش از این قرار بود تنها یک دوومیدانی کار باسابقه و رکورددار دوی ماراتن ایران یعنی محمدجعفر مرادی در این رقابت‌ها حضور پیدا کند، اما فدراسیون دوومیدانی در نهایت تصمیم گرفت تا تیم ایران را با ۳ ورزشکار به دوبی اعزام کند تا در بخش تیمی مسابقات نیز حضور داشته باشد. در پایان این رقابت ها، اما تیم ایران هیچ دستاوردی نداشت و بدون کسب مدال به کار خود در این مسابقات پایان داد.

بر همین اساس، صابر چرخی بهترین عملکرد را در بین ورزشکاران اعزامی کشورمان به این مسابقات داشت و با ثبت زمان ۱:۰۵:۱۸ ساعت در جایگاه چهارم قرار گرفت و رکورد ملی این ماده را شکست، منصور بیات هم با ثبت زمان ۱:۰۵:۲۵ ساعت در جایگاه ششم قرار گرفت. نکته جالب اینکه محمدجعفر مرادی که رکوردار دوی ماراتن ایران است، زمان ۱:۰۶:۱۴ ساعت را از خود به جای گذاشت و هشتم شد. دونده ژاپنی با رکورد ۱:۰۳:۴۳ به مقام اولی رسید. در این رقابت، ورزشکاران کشورهای ژاپن، چین و هندوستان به ترتیب در جایگاه‌های اول تا سوم قرار گرفتند.

نکته عجیب اما از دست رفتن مدال تیمی مسابقات بواسطه اشتباه مسئولین ایران بود. با توجه به این که سه دونده ایران بین ۱۰ نفر اول مسابقات قرار داشتند، مدال طلای تیمی به ایران می‌رسید اما مسئولان برگزاری مسابقات با اعلام اینکه درخواستی برای حضور ایران در بخش تیمی ارسال نشده، مدال طلای تیمی را به ایران ندادند و تیم هند قهرمان شد.

درباره این گاف مدیریتی البته بحث بسیار است. با توجه به اینکه این رقابتها اساسا چندان اعتباری نداشته، گفته می شود با توجه با دبیرکل آسیا یک هندی است ولی اعمال نفوذ کرده و به بهانه عدم رجیستر و ثبت نام، تیم ایران را از جدول تیمی حذف کرده تا هند قهرمان شود. این اما بیشتر شبیه یک توجیه مضحک است اگرچه از این دست از اتفاقات مضحک در آسیا زیاد داشته‌ایم!

هادی سپهرزاد مدیر تیم‌های ملی دوومیدانی در این باره گفته است؛ ما در ابتدا قرار بود یک نفر را به مسابقات نیمه ماراتن قهرمانی آسیا اعزام کنیم، اما اصرارها باعث شد دو نفر دیگر را ثبت نام کنیم و در بخش تیمی هم حضور داشته باشیم. اصرار خود کنفدراسیون دوومیدانی آسیا بود که یک تیم از ایران بیاید در صورتی که ما می‌خواستیم فقط یک نماینده داشته باشیم. وقتی ما در نامه اعلام می کنیم که «تیم ایران» در مسابقات حضور خواهد داشت، چه دلیلی دارد که نخواهیم برای بخش تیمی ثبت نام کنیم؟ ما مستندات خود را به کنفدراسیون آسیا و حتی اتحادیه جهانی فرستادیم و اعتراض کرده‌ایم. 

محمد مشهدی یاری سرپرست دبیری فدراسیون دوومیدانی به حضور تیمی ایران در این رقابت اشاره و بیان کر؛  تیمی هم ثبت نام کرده‌ایم و در ایمیل‌مان تیم را معرفی کرده بودیم. حتی در پاسخی که به ما دادند سه ورزشکار ما را به عنوان تیم معرفی کردند. کارمان را درست انجام داده‌ایم. حرف‌های مختلفی زده‌اند، ابتدا گفتند تیم‌تان دو نفره بوده و بعد نتایج را بررسی کردند و دیدند سه نفره است! می‌گویند این ورزشکاران انفرادی شرکت کرده‌اند اما اصلا چنین چیزی نیست. وقتی سه نفر اعزام می‌شوند، اتوماتیک‌وار تیم است. در ایمیلی هم که فرستاده‌ایم این سه نفر به عنوان تیم ایران معرفی شده‌اند.

مسابقات بدون اعتبار و بی ارزش

مسابقات نیمه ماراتن قهرمانی آسیا در حالی در دوبی برگزار شده که اساسا اعتبار و اهمیت این مسابقات زیر سئوال است و به نظر می رسد که دعوای به راه افتاده بر سر هیچ باشد! در رشته هایی مثل دوومیدانی، شنا، سوارکاری، ژیمناستیک، سنگنوردی، ترای اتلون و... که از چند رشته و ماده تشکیل شده اند، یکی از الزامات برگزاری یک ایونت بین‌المللی برای ثبت در تقویم جهانی این است مسابقات به سبک رسمی و چند ماده‌ای برگزار شود و مسابقات تک رشته و تک اسباب چندان اعتباری ندارد. اگرچه بسیاری از کمیته های مواد مختلف در یک رشته در طول سال اقدام به برگزاری مسابقات تک رشته ای می کنند، همانند مسابقاتی که مثلا در پرتاب ها برگزار می شود و در بعضا نیز در آن چهره های بزرگ و صاحب عنوان نیز حضور دارند اما این مسابقات بیشتر جنبه تجاری برای معرفی بیشتر و جذب اسپانسرها را دارد.

مسابقات دوومیدانی نیمه ماراتن قهرمانی آسیا نیز در این کتگوری جای می گیرد. مسابقاتی که اساسا تا به امروز وجود خارجی نداشته و نخستین دوره آن در دوبی برگزار شده و به نظر می رسد بیشتر حکم پر کردن تقویم کنفدراسیون دوومیدانی قهرمانی آسیا را دارد! 

از سوی دیگر نگاهی به کشورهای شرکت کننده در این مسابقات نشان می دهد که این مسابقات از چه سطح نازلی برخوردار بوده. قزاقستان، هند، ویتنام، هنگ کنگ، تایلند، امارات، نپال، قرقیزستان، مالزی، ایران پاکستان، لبنان، اندونزی و... از جمله تیمهای حاضر در این رقابتها بوده اند. در لیست کشورهای حاضر در این رقابتها هیچ اثری از کشورهای صاحب نام و مدعی دوومیدانی در آسیا نمی‌توان دید. بحرین، قطر و... از جمله کشورهای صاحب سبک در دوومیدانی استقامت و ماراتن آسیا هستند که در این رقابت‌ها غایب بوده‌اند و جملگی کشورهای درجه 2 و درجه 3 آسیایی که بعضا در دوومیدانی هیچ محلی از اعراب ندارند، در مسابقات دوبی شرکت کرده‌اند.

وقتی کشوری نظیر پاکستان که در دوومیدانی تا به امروز حتی یک مدال هم نداشته در این مسابقات حضور دارد، می توان به خوبی سطح نازل این رقابت‌ها را دریافت. فراموش نکنید که دوومیدانی ایران نیز سالهاست مسیر نزول و افول را در پیش گرفته و ناکامی پشت ناکامی درو می‌کند و در مدت‌هاست که در هیچ تورنمنت درجه یک و معتبر تخصصی دوومیدانی در آسیا موفقیتی کسب نکرده. بنابراین ناکامی در این رویداد نه چندان معتبر و رسمی نیز اتفاق تازه ای نیست. دو مدال پرتاب دیسک در بازیهای آسیایی را فراموش کنید. مسابقات بازی های آسیایی در تقویم بین المللی هیچ جایگاهی ندارد. از آن دو مدال یکی که برای همیشه با ورزش خداحافظی کرده و یکی دیگر نیز برای تکرار آن در مسابقات اصلی و معتبر دارای رنک کار دشواری پیش رو خواهد داشت. قیاس رکوردهای آسیا و جهان با رکوردهای بازی های آسیایی این حقیقت را بیشتر ملموس می کند.