کاظمی آشتیانی؛ دانشمندی انقلابی و فرزانه برای همه دوران

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا در آستانه هجدهمین سالگرد درگذشت زنده‌یاد دکتر سعید کاظمی آشتیانی، بنیانگذار پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی و سلول‌های بنیادی در ایران، پوستر «سعید ایران» با حضور رئیس جهاد دانشگاهی رونمایی شد.

سعید کاظمی آشتیانی، دانشمند بزرگ و فرزانه کشور، دستاوردهای بزرگی مانند راه‌اندازی پژوهشگاه رویان را در کارنامه خود دارد. این دانشمند فقید توانست اتفاقات حوزه پزشکی، ناباروری و سلول‌های بنیادی را رقم بزند که همواره آثارش در کشور قابل مشاهده است.

کاظمی افتخارات قابل‌ توجه دیگری را نیز در طول زندگی پربار و البته کوتاه خود برای ایران و ایرانی به‌جا گذاشت.

در آستانه هجدهمین سالروز درگذشت این دانشمند فقید، مروری بر زندگی‌نامه و دستاوردهای وی داریم که در زیر می‌خوانیم.

نگاهی به زندگی‌نامه این دانشمند انقلابی از تولد تا مرگ

زنده‌یاد سعید کاظمی آشتیانی در نخستین روز از فروردین ۱۳۴۰ در تهران به دنیا آمد. آثار نبوغ از همان سنین نوجوانی و جوانی در وی قابل مشاهده بود. به طوری که در سال ۱۳۵۸ در همان سن ۱۸ سالگی هم زمان با ورود به دانشگاه در هنرستان پیام امید به تدریس ادبیات و بینش اسلامی می‌پرداخت.

سال ۱۳۶۱ با همکاری دو تن از همکارانش جهاد گروه پزشکی را در دانشگاه علوم پزشکی ایران تأسیس کرد. این گروه هسته اولیه جهاد دانشگاهی علوم پزشکی ایران بود که در سال ۱۳۶۵ شکل گرفت.

کاظمی تا سال ۱۳۷۰ عهده‌دار مسئولیت بخش طرح‌ها و تحقیقات آن بود. از سال ۱۳۷۱ با تغییرات ساختار مدیریتی جهاد دانشگاهی به سمت ریاست جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی ایران منصوب شد که تا پایان دوره حیات این فعالیت را ادامه داد.

مروری بر دستاوردهای علمی بنیان‌گذار پژوهشگاه رویان

طی این سال‌ها مراکز درمانی متعددی تأسیس و گروه‌های مختلف پژوهشی را راه اندازی کرد که در آن میان پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی یکی از مهمترین این مراکز بود.

پژوهشکده رویان جهاددانشگاهی خرداد ماه ۱۳۷۰ با مدیریت دکتر کاظمی رسما فعالیت خود را آغاز کرد و تاکنون هزاران زوج نابارور با بهره مندی از خدمات این مرکز پیشرفته درمان ناباروری صاحب فرزند شده اند.

کاظمی در همین دهه و هم زمان با مدیریت جهاد دانشگاهی علوم پزشکی ایران و پژوهشکده رویان در دانشگاه تربیت مدرس به ادامه تحصیل در رشته علوم تشریح با گرایش جنین شناسی پرداخت و در سال ۱۳۷۶ با رتبه ممتاز موفق به اخذ درجه دکتری شد.

دانش فراوان، هوش سرشار، توان مدیریتی بالا از یک سو و تعهد، اخلاص و ایمان همیشگی او به خداوند متعال از سویی دیگر سبب شد تا در دوران حیات کوتاهش در دو حوزه مدیریتش موفقیت‌های چشمگیری همچون گسترش روش‌های پیشرفته درمان ناباروری، تولید و تکثیر و انجماد سلول‌های بنیادی جنینی و همانند سازی (کلونینیگ) حیوانات را رقم بزند.

وی در اعتلای نام جمهوری اسلامی ایران در عرصه‌های بین المللی نیز با ثبت این پیشرفت ها، حضور در کنگره‌های متعدد بین المللی و ابتکار برگزاری جشنواره بین المللی رویان سهمی از یاد نرفتنی دارد.

غروب چهاردهم دی ۱۳۸۴ قلب این انسان والا از تپیدن ایستاد و علاوه بر خانواده و دوستانش، جامعه علمی کشور را نیز در سوگ و ماتم فقدانش نشاند.