مسلخی به نام یاریگین؛ فقط یک نفر در چرخه انتخابی تیم ملی کشتی آزاد در ۲۰۲۴ امیدوار ماند

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، تیم منتخب کشتی آزاد ایران با ۸ کشتی‌گیر در جام بین‌المللی یاریگین شرکت کرد و از این جمع فقط یک نفر با مدال به کشور برمی‌گردد؛ محمدمبین عظیمی.

۷ نفر دیگر از دور رقابت‌ها حذف شدند، نکته بد اینکه برخی از این جمع فقط یک دور کشتی گرفتند مثل عادل پناهیان، علی سوادکوهی و مهدی حاجیلوئیان و هیچ کدام از نفرات اعزامی بدون شکست به کار خود خاتمه ندادند، حتی عظیمی که درنهایت مدال نقره مسابقات را از آن خود کرد.

علی خرمدل در ۶۵ کیلوگرم، عادل پناهیان در ۷۴ کیلوگرم، علی سوادکوهی در ۸۶ کیلوگرم، محمدمبین عظیمی و مهدی حاجیلوئیان در ۹۲ کیلوگرم، ابوالفضل بابالو و آرین سجادی در ۹۷ کیلوگرم و سالار حبیبی در ۱۲۵ کیلوگرم نفرات اعزامی به این رقابت‌ها بودند و تیم منتخب اعزامی ایران با این ۸ کشتی‌گیر، ۱۷ بار روی تشک حاضر شد که محصول آن ۹ شکست و تنها ۸ برد بود که آمار خوبی برای این تیم محسوب نمی‌شود؛ همه به روس‌ها باختند جز سالار حبیبی که حذفش توسط ژی‌وی دنگ چینی اتفاق افتاد که البته او هم دور بعدی مغلوب یک روس شد تا حبیبی به گروه شانس مجدد نرود.

همه حریفان کشتی‌گیران ایرانی در این رقابت‌ها روس بودند جز دو حریف سالار حبیبی و یک حریف ابوالفضل بابالو. حبیبی ساندویار باتبایار مغول را برد و به نایب‌قهرمان چینی سنگین وزن جهان باخت و بابالو هم پاولوچلو از بلاروسی را برد و در ادامه به حریف روس باخت.

این رقابت‌ها نه تنها برای کشتی ایران که برای سایر تیم‌های شرکت کننده هم سخت و دشوار بود که تنها مدال طلای وزن ۷۴ کیلوگرم به یک غیر روس رسید: ماگومد حبیبی کادی ماگمادوف بلاروسی و اندک نفرات غیرروس بودند که بر سکو‌های دیگر قرار گرفتند.

جمعی که به جام یاریگین رفتند، هیچ کدام شانس حضور در مسابقات قهرمانی آسیا را نداشتند. تیم اعزامی به این رقابت‌ها را که فروردین ماه ۱۴۰۳ در بیشکک برگزار می‎‌شود را ابراهیم خواری در ۵۷ کیلو، رضا اطری در ۶۱ کیلو، رحمان عموزاد در ۶۵ کیلو، امیرمحمد یزدانی در ۷۰ کیلو، حسین ابوذری در ۷۴ کیلو، محمد نخودی در ۷۹ کیلو، هادی وفایی‌پور در ۸۶ کیلو، امیرحسین فیروزپور در ۹۲ کیلو، تا اینجای کار کامران قاسم‌پور در ۹۷ کیلو و امیرحسین زارع در ۱۲۵ کیلوگرم تشکیل می‌دهند.

از گذشته‌های دور تا امروز، جام‌هایی که روس‌ها و اساسا شوروی سابق مثل الکساندر مدوید، تفلیس، اوماخانوف، علی‌یف و در این سال‌ها یاریگین و... برگزار می‌کردند بسیار سخت بودند چراکه در هر وزن تعداد زیادی کشتی‌گیر روس هم‌سطح شرکت کرده که همه این مسابقه را فرصتی برای عرض اندام و نزدیک شدن به دوبنده تیم ملی کشورشان می‌دیدند. خصوصا اینکه منطقه‌ای از روسیه، چون کراسنویارسک، ماخاچکالا و... میزبان این رقابت‌ها بوده که قطب کشتی این کشور و به نوعی جهان بوده است.

خیلی از قهرمانان بنام کشتی ایران همیشه از شرکت در تورنمنت‌های این‌چنینی روس‌ها گریزان بودند، چون آنقدر کشتی‌گیر روس را باید ببری که بالاخره یک جا ممکن است باتوجه به عدم شناخت از حریف، تن به شکست بدهی، درحالیکه در مسابقات رسمی و جهانی، کشتی‌گیر می‌گوید نهایتا با دو یا سه حریف عنوان‌دار و خوب باید کشتی بگیرد تا صاحب مدال جهانی شود و فقط یک حریف روس هم پیش روی اوست، اما در این جام‌ها بیش از ۹۰ درصد حریفان روس و هم‌سطح و مدعی هستند.

به همین دلیل از گذشته چنین جام‌هایی به نوعی مسلخگاه ستارگان کشتی بوده است و از دیربار هم برخی از کادر‌های فنی کشتی ایران وقتی می‌خواستند کشتی‌گیری را از میدان به در کنند، تا درنهایت مهره مد نظر خودشان دربیاید، حضور در جام‌های روسیه، چون یاریگین، مدوید، اوماخانوف و علی‌یف را در نظر می‌گرفتند!

به طور قطع نفرات اعزامی به جام یاریگین جز مبین عظیمی که خود را به مبارزه انتخابی با امیرحسین فیروزپور، درصورت برگزاری مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی- نزدیک کرد، امسال هیچ شانسی برای ملی‌پوش شدن ندارند.