شروط حمایت از طرح‌های پژوهشی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اعلام شد

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، جلسه انتخاب مجریان طرح‌های فناورانه دیجی با من با حضور محمد نژادپور مسئول پردیس نوآوری و فناوری بنیان، رحمان پور به عنوان نماینده بخشی از صنعت مخابرات ایران، فربد رزازی معاون دانشجویی باشگاه، حمیدرضا حسین‌زاده مدیر پژوهش و پایش باشگاه، محمد ایزدی‌خواه مدیر طرح‌های پژوهشی باشگاه، مینا هاشمیان مسئول بخش اکوسیستم و زیست‌بوم هوش مصنوعی بنیان، مرتضی بنایی مسئول پلتفرم دیجی‌بامن، رضا عابدینی مسئول مجموعه رصد وآینده‌پژوهی دیده بان و همچنین جمعی از دانشجویان دانشگاه آزاد و اساتید راهنمای آنان که متقاضی دریافت طرح‌های فناورانه دیجی‌بامن بودند در محل ستاد مرکزی باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان برگزار شد. 

رزازی، معاون دانشجویی باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان در حاشیه این جلسه گفت: «برنامه بلندمدت باشگاه، تربیت و راهبری پژوهشگران جوان در بستر نیاز‌های واقعی پژوهشی و فناورانه دانشگاه است. این مسیر هم مسیر پژوهش دانشگاهی را تصحیح و واقعی می‌کند و از بدسلیقگی و انحراف در این موضوع می‌کاهد و هم به دانشجویان، به‌صورت عملیاتی لذت پژوهش و انگیزه یادگیری مبتنی بر پروژه را می‌چشاند. دانشجویان در این مسیر، فعالیت پژوهشی را برای تحویل به یک کارفرما و با محوریت فعالیت خودشان آماده می‌کنند، در عین اینکه توسط استاد مشاور طرح، راهبری، حمایت و هدایت می‌شوند و تنها نیستند.» 
وی با اشاره به محوریت طرح‌های پژوهشی دانشجویی در باشگاه، طرح‌ها را عامل انسجام و یکپارچگی فعالیت‌های پژوهشی دانشجویان دانست.

رزازی افزود: باشگاه، از آن دسته از طرح‌های پژوهشی دانشجویی استقبال می‌کند که اولا تقاضامحور باشند، دوم اینکه پیشنهاد طرح در یک فضای رقابتی و با زمانبندی برگزیده‌شده باشد و کارفرما در انتخاب طرح دخیل باشد و سوم اینکه ارزیابی خروجی کار، بیشتر از آنکه بر اساس دستاورد‌های مرسوم انتهای طرح نظیر مقاله یا اختراع یا نظایر آن سنجیده شود، بخشی از جریان علمی بزرگ‌تری محسوب شو‌د و لذا موفقیت کار بر اساس میزان مشارکت در جریان و شبکه پژوهشی مرتبط با طرح سنجیده شود. 

این مشارکت می‌تواند میزان تعامل یا سهم داشتن در رشد این جریان علمی باشد. با این نگاه، دانشجو در یک فضای انتزاعی به پژوهش نمی‌پردازد و ارکان دیگر پژوهش نظیر کارفرما، استاد مشاور طرح، جریان علمی مستقر، همکاران با زمینه‌های مشابه، محیط تعامل و هم‌افزایی و نظایر آن نیز در کنار او هستند. امیدواریم باشگاه‌های همه واحد‌های دانشگاهی به این عناصر توجه داشته باشند و در وهله اول به دنبال کارفرما‌هایی بگردند که توان عرضه پروژه‌های خرد برای برگزاری رویداد‌های مشابه و دارای صبر کافی برای حصول نتیجه باشند. در این زمینه واحد‌های دانشگاهی به دنبال تامین حمایت خرد پژوهشی هزینه طرح‌ها از سوی کارفرما باشند و نه درآمدزایی برای واحد دانشگاهی یا برای دانشجو و استاد. حتی صحیح‌تر آن است که باشگاه واحد‌ها نیز با تخصیص منابع طرح‌های دانشجویی باشگاه‌ها در این مسیر، به جاری شدن این جریان مهم کمک کنند و منتظر حمایت صددرصدی صنعتی برای تامین هزینه‌های طرح‌ها نباشند. شاید در نگاه اول این فرآیند برای کارفرما به حصول دستاورد طرح منجر شود، اما مهم‌تر از آن، نیرو‌هایی را تربیت می‌کند که کاملا با مسائل آن صنعت خاص محشورند و بهترین همکاران آینده آن صنعت هستند. ان شاءالله این مسیر، دانشجویان ما را در محیط دانشگاهی متناسب با نیاز‌های جامعه تربیت می‌کند و دغدغه دانشجویان در زمینه اشتغال و مهارت‌های مورد نیاز جامعه در این زمینه را کمتر می‌کند.

نژاد پور، مسئول پردیس نوآوری و فناوری بنیان نیز هدف از تشکیل این جلسه را از سه منظر مورد بررسی قرار داد و گفت: اولین منظر تشکیل اینگونه جلسات تبدیل فضای مجازی از زیرساخت‌های حکومتی و دولتی به اقتصاد مردمی است که با لاترین سطح اثرگذاری و سطح مشارکت را نزد مردم دارد و ما نیز دقیقا به دنبال مردمی کردن حکمرانی در فضای مجازی هستیم.

مجری طرح‌های ویژه مجازی همراه اول افزود: یکی از وجوه مردمی کردن این است که کار‌ها از شرکت‌های بزرگ خارج می‌شود و بین افرادی که تخصص و تبحر لازم در کار‌ها را دارند توزیع می‌شود که یکی از مظاهر این قضیه با تشکیل جلسه انتخاب مجریان طرح‌های دیجی با من شکل گرفت.

نژاد پور ادامه داد: با تشکیل این جلسه مجموعه‌ای نزدیک به ۲۰ ریزپروژه از بطن یک مجموعه بزرگ تحقیقاتی خارج شد و در اختیار دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی قرار داده شد که آنها بتوانند انجام دهند.

وی منظر دوم را نقش دانشگاه مطرح کرد و گفت امروزه دانشگاه‌ها صرفا دانشگاه علمی نیستند بلکه ما به سمت دانشگاه نسل ۳، ۴ و ۵ حرکت میکنیم و در متعالی‌ترین حالت می‌توانیم بگوییم دانشگاه نقطه اتصال جامعه، علم، صنعت، حکمرانی و محیط زیست است. این پنج رکن باید در کنار هم قرار بگیرند و دستاورد دانشگاه باید تعامل و هم افزایی این پنج محور تعریف شود که یکی از مظاهر این قصه با تشکیل این جلسه دیده شد و صنعت به دانشگاه وصل شد و موضوعی که ما سال‌ها به نام دفتر ارتباط با صنعت و مشارکت صنعتی داشتیم تحقق پیدا کرد و صنعتی آمد که کار را به حوزه دانشگاه واگذار کرد.

نجات پور ضمن اشاره به بیانات مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم درخصوص ورود به دومین مرحله از خودسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی گفت در مسیر خودسازی تا تمدن سازی نیاز هست که یک سری حلقه‌های میانی بین لایه‌های حکمرانی و لایه‌های مردمی شکل بگیرد به گونه‌ای که ارتباطات ظرفیت‌های مردمی و دانشگاهی را با نیاز‌ها و مسائل حکمرانی متصل نماید.
ما چه از مظهر بیانیه گام دوم و چه از بعد دانشگاه‌های نسل جدید و چه از منظر ارتباط صنعت با دانشگاه نگاه کنیم تشکیل این جلسه با باعث شد مظهر بسیار زیبایی با محوریت باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی با ریاست دکتر حامد حسن پور شکل گیرد.

نجات پور در خصوص محتوای دیجی با من توضیح داد: ما برای ایجاد یک رابطه سیستماتیک در الگو‌های چندوجهی که در بالا گفتیم نیاز به ساختار پلتفرمی داشتیم یعنی به جای ایجاد واحد‌های انسانی که ارتباطات را برعهده بگیرند واحد‌های سازمانی را تبدیل به یک پلتفرم کردیم. این پلتفرم همان طور که از اسمش الگو گرفته شده به صنعت و به حکمران‌ها و جا‌هایی که نیاز به موضوع فضای مجازی و دیجیتالی شدن دارد بیان می‌کند دیجیتالی شدن خود را به من بسپار.

وی گفت: دیجی با من این ارتباط را به گونه‌ای ما بین دوطرف برقرار می‌کند که زمان و مکان نمی‌شناسد و نیاز به مراودات بانکی سنگین ندارد و همچنین نیاز به انعقاد قرارداد‌های بلندمدت با چک و سفته و ضمانت هم ندارد و دو طرف می‌توانند در فضای خیلی آرام در هر زمانی که لازم دارند با یکدیگر گفتگو کنند و تعامل ایجاد نمایند و نیاز از جانب صنعت در پلتفرم قرار داده شود.

مسئول پردیس نوآوری و فناوری بنیان ادامه داد: "با وجود اینکه در جلسه انتخاب مجریان طرح‌های فناورانه دیجی با من برخی از دانشجو‌ها ترم اولی بودند، اما بخشی از سبد پروژه‌ها و ریزپروژه‌ها در اختیار آنان قرار گرفت تا آنها نیز در میدان این محک قرار بگیرند. این ماجرا حسن‌های فراوانی برای دانشجویان در بردارد، به این دلیل که دانشجو با نیاز واقعی در داخل صنعت مواجه می‌شود و مسیر آموزشی، پژوهشی و حتی پایان نامه و آینده شغلی‌اش، تحت تاثیر این ماجرا قرار می‌گیرد. همچنین بیان شد که این پروژه‌ها که در قالب طرح‌های فناورانه ارائه شده اند، در بستر یک جریان علمی است و قرار است دانشجویان در این جریان علمی قرار بگیرند و در ادامه بخش‌های دیگری از همین کار نیز به آنها واگذار شود. همچنین به دانشجویان، قول حمایت از این دانشجویان در قالب شتاب‌دهنده‌های مرتبط با بنیان داده شد که می‌تواند منجر به ارتقای مهارت‌های عملی توسط دانشجویان و در نهایت اشتغال و کارآفرینی آنها شود.