به‌کارگیری روش علمی «کریسپر» برای تولید محصولات کشاورزی

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیچر؛ استیون رونو (Steven Runo) زیست‌شناس مولکولی از دانشگاه کنیاتا در نایروبی و تیمش در ابتدا قصد داشتند اولین کسانی باشند که بذرهای اصلاح‌شدۀ ژنی به‌ویژه بذر ذرت خوشه‌ای (sorghum)را در خاک آفریقا می‌کارند. با این حال، آنها با تعجب دریافتند که یک گروه تحقیقاتی که روی این گونۀ ذرت کار می‌کرده‌اند، توانسته‌اند در این رقابت آنها را شکست دهند.

چنین رقابت‌های دوستانه‌ای نشانۀ پیشرفت است، زیرا دسترسی روزافزون به دستگاه‌های اصلاح ژن کریسپر (CRISPR) را برای دانشمندان کشورهای کم درآمد افزایش می‌دهد.

کوشش‌های رونو برای مهندسی ژنتیکی ذرت خوشه‌ای یکی از همین کوشش‌ها است. او می‌کوشد این گونۀ ذرت محلی را با دستکاری ژنتیکی نسبت به استریگا هرمونتیکا (Striga hermonthica) مقاوم کند؛ استریگا هرمونتیکا یک گیاه انگلی محلی است که به علف جادوگر معروف است و بخش زیادی از زمین‌های کشاورزی آفریقا را آلوده می‌کند.

بر اساس قوانین کنیا در مورد محصولات اصلاح‌شدۀ ژنتیکی، این گیاهان نیز همچون محصولات معمولی قلمداد می‌شوند و بدین ترتیب برخی از آزمایش‌های دشوار و الزامات حاکم بر محصولات اصلاح‌شدۀ ژنتیکی برای این محصولات ضروری نیستند. در سایر کشورهای آفریقایی مانند نیجریه، مالاوی، اتیوپی و اوگاندا نیز سیاست‌های مشابهی وجود دارد.

با اینکه اصلاح ژنتیکی در آزمایشگاه نسبتاً ارزان است، اما هنوز موانع قابل توجهی برای کشت محصولات اصلاح‌شده به مزرعه وجود دارد. سازمان‌هایی مانند آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده و بنیاد بیل و ملیندا گیتس از این پروژه‌ها حمایت می‌کنند، اما محققان همچنین در حال کار بر روی کاهش هزینه‌ها و یافتن منابع مالی جایگزین هستند. ساکنان محلی دید مثبتی نسبت به محصولات اصلاح شده دارند، زیرا کشاورزان ترجیح می‌دهند از محصولاتی استفاده کنند که پژوهشگران محلی تولید کرده‌اند و آنها را بهتر از محصولات تولید خارج از کشور می‌دانند.

پیشرفت‌های اینچنین در زمینۀ اصلاح ژنتیکی نویدبخش پاسخ به چالش‌های کشاورزی در آفریقا است و پتانسیل دانشمندان در کشورهای کم‌درآمد را برای توسعۀ محصولاتی متناسب با نیازهای محلی نشان می‌دهد.