در گفتوگو با آنا بررسی شد؛
حسگر احساسات در ماسک‌های هوشمند/ ربات‌ها به درک عواطف انسانی نزدیک شدند
دانشمندان کره‌ای ماسک هوشمندی ساختند که با قرار گرفتن روی چهره، احساسات و عواطف انسانی را تشخیص می‌دهد.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیواطلس، گروهی از محققان کره‌ای یک ماسک پوشیدنی هوشمند ساخته‌اند که می‌تواند با حسگرهای حساس، حالت‌های احساسی و عاطفی انسان را تشخیص دهد.
مؤسسه ملی علم و فناوری اولسان کره (UNIST) یک ماسک پوشیدنی جدید ساخته است که سیستم هوشمند آن اصطکاک‌های ماسک با صورت و لرزش‌های پوست را برای تشخیص احساسات انسانی رصد می‌کند تا بتواند آنها را بازتولید کند.
هدف از طراحی این فناوری، بهبود توانایی ربات‌های انسان‌نما برای خواندن و پاسخ به حالات عاطفی انسان است. این سیستم شامل مجموعه‌ای از حسگرهای نازک، شفاف و انعطاف‌پذیر است که در سمت چپ و راست سر به صورت می‌چسبند. سنسور‌ها را می‌توان به صورت سفارشی ساخت تا متناسب با هر چهره‌ای باشد. بخش اعظم هر حسگر بین چشم و گوش قرار می‌گیرد، با شاخه‌هایی که روی هر چشم و بالای هر چشم، به سمت پایین فک و اطراف تا پشت سر کشیده می‌شوند.
روش کار حسگر‌ها
هنگامی که حسگر‌ها در جای خود قرار می‌گیرند، به سیستم یکپارچه‌ای متصل می‌شوند که برای رمزگشایی احساسات انسانی بر اساس الگو‌های فشار در صورت و ارتعاشات صدای ما آموزش دیده‌اند. برخلاف سایر سیستم‌هایی که از تکنیک‌های مشابه استفاده کرده‌اند، این سیستم کاملاً توسط کشش مواد حسگر از طریق اصل دَهش برقی (پدیده پیزوالکتریکی) به‌صورت خودکار فعالیت می‌کند. این بدان معناست که می‌توان آن را در تمام روز بدون نیاز به شارژ مجدد پوشید. به گفته محققان مؤسسه اولسان، این اولین باری است که یک سیستم کاملاً مستقل و پوشیدنی تشخیص احساسات ایجاد شده است.
کاربرد‌های ماسک هوشمند
محققان بر این باورند که این فناوری می‌تواند در هدست‌های واقعیت مجازی کامل‌تری استفاده شود که می‌تواند احساسات کاربران را کنترل کند و دنیای مجازی آنها را بر همان اساس آن تنظیم کند. در طول آزمایش، محققان از سیستم حسگر احساسات برای ارائه توصیه‌های کتاب، موسیقی و فیلم در تنظیمات مجازی مختلف بر اساس احساس کاربر استفاده کردند.
این فناوری می‌تواند کاربرد‌های مختلفی داشته باشد، از جمله در ربات‌های همراه پزشکی برای سالمندان. چنین ربات‌هایی می‌توانند در مکالمات شرکت کنند، حالات کاربران را بسنجند و از استراتژی مکالمه مناسب استفاده کنند. ربات‌های دارای هوش عاطفی همچنین می‌توانند مکان‌های اجتماعی مانند مدرسه را برای بچه‌ها امن‌تر کنند تا در صورت مواجهه با خشونت از این فناوری کمک بگیرند.
این مطالعه بخشی از تلاش گسترده‌تر برای حساس‌تر کردن فناوری نسبت به کاربران انسانی است. همراه با پیشرفت فناوری‌ها در درک حالات عاطفی انسانی، فاصله ربات‌ها و انسان‌ها نیز کمتر می‌شود.
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
