جنگ در راه بیت‌المقدس/ کابوس بایدن تعبیر می‌شود؟

گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- مریم خرمائی: فاصله می‌گیرند. یک‌به‌یک از «جنگ غزه» فاصله می‌گیرند. امروز که بگذرد، از این غم‌نامه ۱۵5 روز گذشته است و آنها که به نشانه حمایت، پشت سر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل صف بسته بودند، اکنون روبرویش ایستاده‌اند تا در آنچه «وانگ ئی» وزیر خارجه چین «ننگ تمدن بشری» می‌نامد، شریک نباشند.

«دیوید کامرون» وزیر خارجه انگلیس می‌گوید: اسرائیل به‌عنوان «نیروی اشغالگر» باید اجازه ارسال کمک‌های بشردوستانه را بدهد.

«فولکر تورک» کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل می‌گوید: تداوم شهرک‌سازی مصداق «جنایت جنگی» است.

«آجیت سونگای» نماینده دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در غزه می‌گوید: عملیات احتمالی ارتش اسرائیل علیه رفح می‌تواند مصداق «جنایت علیه بشریت» باشد.

ادبیات غرب علیه اسرائیل تغییر کرده و آنها از تعبیرهایی مثل جنایت جنگی، نیروی اشغالگر و جنایت علیه بشریت علیه رژیم صهیونیستی استفاده می‌کنند

از کجای قصه ادبیات اینها تغییر کرد و اسرائیل را از جایگاه «تنها دموکراسی خاورمیانه» به «جنایت‌کار» تنزل دادند؟

کجای قصه فهمیدند که اگر روی صفحه شطرنج منطقه، محل ایستادن خود را از پشت نتانیاهو به نقطه مقابلش تغییر ندهند، فرصت عقب‌گرد را از دست خواهند داد؟

عقب‌گرد تا کجا؟ فاصله آنها تا «بوته فراموشی» با ۳۰ هزار و ۸۷۸ جنازه پر شده - فاصله‌ای که هرروز به‌اندازه ۲۰۰ جنازه طولانی‌تر می‌شود و امید شستن خونی را که روی دست‌هایشان دَلمه بسته، به فنا می‌دهد. این خون غلیظ، سنگین و تا ابد چسبناک است.

خبر آمده که بندر می‌سازند و رویش اسکله می‌زنند. «جو بایدن» پیرمردی که زیاد تپق می‌زند، اما در سن ۸۱ سالگی جوری نقشه می‌کشد که مو لای درزش نرود، ادعا کرده که این بندرگاهِ موقت مقدار کمک‌های بشردوستانه به فلسطینی‌ها را تا «صد‌ها کامیون» در روز افزایش می‌دهد.

هم‌زمان، اتحادیه اروپا می‌گوید که برای ارسال کمک‌های موردنیاز فلسطینی‌های تحت محاصره، به‌زودی یک کریدور دریایی از قبرس به غزه باز می‌شود و محض آزمایش، نخستین کشتی حامل غذا هم به آب انداخته شده است.

«آنالنا بربوک» وزیر خارجه آلمان و دیوید کامرون همتای انگلیسی او هم خواستار آن شده‌اند که اسرائیل گذرگاه‌های مرزی بیشتری را به سمت نوار غزه بازگشایی کند.

یک‌چهارم مردم غزه با خطر قحطی مواجه هستند و در شمال این باریکه از هر ۶ کودک یک نفر با سوءتغذیه شدید دست‌به‌گریبان است تا‌ آنجا‌ که به گفته وزیر خارجه انگلیس، برای جلوگیری از قحطی، روزانه ۵۰۰ کامیون آذوقه موردنیاز است.

«بندر موقت»، «کریدور دریایی»، «گذرگاه‌های مرزی»؛ به نظر می‌آید همه اینها راه‌هایی برای کوتاه کردن فاصله غرب تا بوته فراموشی و شستن دست‌ها در چشمه عافیت سیاسی باشد.

به نظر می‌آید که ارائه کمک به غزه از راه‌های هوایی و دریایی، بخشی از پروژه حذف تدریجی آنروا (آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد در غزه) از آینده فلسطین است

قرار است هزار نیروی نظامی آمریکا ظرف ۶۰ روز این بندر را که تأمین امنیت آن به اسرائیل واگذار می‌شود، بسازند. منهای آنهایی که از گرسنگی می‌میرند، متوسط کشتار غیرنظامیانی که در حملات رژیم صهیونیستی جان خود را از دست می‌دهند، روزی ۲۰۰ نفر است. 

این یعنی تا دو ماه دیگر دست‌کم ۱۲۰۰ نفر از مردم غزه جان خود را از دست خواهند داد مگر اینکه آتش‌بس موقت آن‌گونه که موردنظر کاخ سفید است حاصل شود.

ادعا می‌شود که کار تکمیل بندر ۶۰ روز زمان می‌برد، اما قبل از اتمام و بعد از ۳۰ تا ۴۰ روز قابل بهره‌برداری است. طول آتش‌بس پیشنهادی بایدن هم ۶ هفته (معادل همان ۳۰ الی ۴۰ روز) است.

یک محاسبه سرانگشتی نشان می‌دهد که مستأجر کاخ سفید به‌طور ضمنی آذوقه رساندن به فلسطینی‌های تحت محاصره را به تحمیل نسخه آمریکایی آتش‌بس به حماس مشروط کرده است.

تا اینجای کار، مذاکره غیرمستقیم اسرائیل-حماس به بن‌بست خورده و انتظار برای حصول آتش‌بس تا ماه مبارک رمضان برآورده نشده است.

از طرف دیگر، به نظر می‌آید که ارائه کمک به غزه از راه‌های هوایی و دریایی، بخشی از پروژه حذف تدریجی آنروا (آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد در غزه) از آینده فلسطین است.

«اسرائیل کاتز» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی «حضور آنروا در غزه پس از حذف حماس از این منطقه را غیرقابل‌دفاع» می‌داند و حدود یک ماه پیش، آمریکا و شماری از متحدانش با ادعای دخیل بودن برخی از کارکنان آنروا در حمله ۷ اکتبر (طوفان الاقصی)، کمک مالی به این نهاد را به حال تعلیق درآوردند اگرچه امروز سوئد و کانادا از این تصمیم عقب‌نشینی کردند.

نماینده عربستان در سازمان ملل متحد درباره تلاش‌ها برای حذف نقش آژانس آنروا هشدار داده و حمایت از این نهاد به یکی از نقاط اختلاف اتحادیه اروپا و آمریکا بدل شده است.

در حال حاضر، خوش‌بینی کاخ سفید به حصول توافق تا پیش از فرارسیدن ماه رمضان ازمیان‌رفته است؛ حماس می‌گوید تصمیم توقف جنگ در دست آمریکاست و متقابلاً، کاخ سفید توپ را به زمین نیرو‌های مقاومت می‌اندازد.

کشیده شدن جنگ به ماه رمضان کابوس بایدن بود. به‌طورمعمول، مسجدالاقصی ظرفیت آن را دارد که به صحنه درگیری شهرک‌نشین‌های صهیونیست و فلسطینی‌ها تبدیل شود. امسال اوضاع بسیار متفاوت‌تر و ظرفیت تنش به‌مراتب بالاتر است به‌ویژه آنکه حماس فلسطینی‌ها را به راهپیمایی به سوی مسجدالاقصی فراخوانده است. تا چند روز دیگر، صحنه جنگ از غزه به کرانه باختری منتقل می‌شود.