در گفتوگو با آنا بررسی شد؛
«زباله‌گردی» دردی که درمان نمی‌کنند!
مسئولان شهری صورت مسئله را پاک می‌کنند/ شورای شهری‌ها «سکوت»
در حالیکه روز به روز بر تعداد زباله‌گردهای شهر افزوده می‌شود مسئولان صحبت از «قفل‌دار کردن» سطل زباله‌ها و «سبک زندگی» می‌کنند.
خبرگزاری آنا- یاسمین بخشی؛ از کنار هر سطل زباله‌ای که عبور می‌کنی یا فردی تا کمر در آن فرو رفته یا یکی دو نفر در همان حوالی قصد انجام همین‌کار را دارند. بوی تعفن زباله‌هایی که اطراف سطل ریخته‌و پاشیده شده است حالت را بهم می‌زند و سریعا دور می شوی!
اما آن کسی که با دقت و بدون دستکش زباله‌ها را زیرورو میکند تا آنها تفکیک کند و دورن کیسه ای که به کول می‌کشد بریزد انگار بویی متوجه نمی‌شود، انگار به معنای واقعی در میان آن همه کثیفی به دنبال طلا می‌گردد و در چنین وضعیتیاست که مصداق طلای سیاهی که به زباله‌ها می‌دهند عینی می‌شود. بخش اعظم آنها افرادی هستند که که توسط مافیای پسماند بهره‌کشی می‌شوند و این مافیا چنان قدرت گرفته‌اند که دیگر کسی توان مقابله با آن را ندارد.
زباله‌گردی مسئله‌ای که دغدغه مدیران شهری نیست
زباله گردی یک معضل اساسی و ناراحت کننده است که قبل از هر موضوعی، روایت کننده افزایش فاصله های طبقاتی و رشد فقر و وجود عواملی چون بیکاری و اعتیاد و بی خانمانی، تولد در میان کارتن‌خواب‌ها و ... است.
قطعا زباله گردی به هر علت و معلولی که وابسته باشد در شان جامعه انسانی و اسلامی نیست و چهره شهر را نازیبا میکند. آن چه مهم است در حوزه مدیریت شهری مقابله با این پدیده شوم است اما نه با خشونت و قوانین سختگیرانه و بعضا راهکارهای طنزی که از سوی مدیران این حوزه ارائه می‌شود بلکه باید بسیاری از نهادها و دستگاه‌های فرهنگی و اجرایی نیز باهم متحد شوند تا بتوانند فکری به حال زباله‌گردها و ساماندهی آنها کنند.
انگار چنین مسائلی نمی‌تواند دغدغه متولیان مدیریت شهری باشد. همین چند وقت پیش بود که مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهراری تهران در خصوص معضل زباله‌گردی گفته بود به تدریج باید شکل مخازن شهری را قفل‌دارکنیم تا دسترسی زباله‌گردها آسان نباشد البته این اظهار نظر برگرفته از سازوکار کشورهای توسعه‌یافته بود اما با این وصف متاثرکننده فقط یک سوژه طنز در اختیار رسانه‌های خارجی قرار دادیم که بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی و جتی روزنامه‌ها داشت و از طرفی صورت مسئله یعنی دلیل زباله‌گردی را پاک کرد.
بیشتر بخوانید:
کارتن‌خوابی «سبک‌زندگی» نیست/ مسئولان به جای رفع مشکلات شهر «برچسب» می‌زنند
مهمترین عامل اصلی کارتن‌خوابی در شهرهای بزرگ چیست؟ / خطری که دختران کارتن‌خواب را تهدید میکند
سیاست‌های غلط دولت، عامل پایین آمدن سن خیابان‌خوابی است/ اگر برخی مسئولان در کشورهای دیگر بودند، صد بار اعدام می‌شدند
علیپور فارغ از نگاه مسئول و تعهدی که به شهروندان در قبال سمتش دارد ایده‌ای را مطرح کرد که در واقع خط بطلانی بود بریکی از مهمترین آسیب‌های اجتماعی کشور با عنوان زباله‌گردی.
هر چند مدیر عامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران از اجرای طرح‌های زیادی برای تفکیک زباله و مقابله با زباله‌گردی صحبت کرده، اما آن چیزی که در این سال‌ها دیده شده، طرح‌های ناتمام و حرف‌های بی‌عملی بوده که قدرت مافیای زباله را بیشتر و بیشتر کرده‌است. به همین دلیل سؤالاتی مطرح می‌شود که آیا قفل زدن سطل‌های زباله به تنهایی راهکار مناسبی است؟ سرنوشت زباله‌گردها و درآمدی که از این کار به دست می‌آورند چه می‌شود؟ و اینکه آیا این‌بار شهرداری تهران قادر به حذف مافیای زباله خواهد شد یا اینکه پای منافع برخی از افراد به میان می‌آید و همه چیز به فراموشی سپرده می‌شود؟
کارتن‌خوابی نوعی سبک زندگی است
البته اعضای شورای شهر تهران نسبت به گفته او واکنش‌های متعددی داشتند از جمله مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران در این راستا گفته بود صدرالدین علیپور بر اوضاع نابسامان مالی شهرداری تهران که از دوره قالیباف در شهرداری حضور دارد اگر بیشتر از اعضای شورای شهر نباشد قطعا کمتر نیست. اگر چنین است پس چرا علیپور در صدد هزینه تراشی برای اقدامی است که در حل بحران هیچ کمکی نمیکند و شهرداری را بیش از پیش در مرداب بدهی های گذشته غرق میکند؟ آیا واقعا درد پایتخت نشینان قفل دارکردن مخازن زباله است؟
زهرا شمس احسان یکی از اعضای شورای ششم که اتفاقا عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر است زباله‌گردی و کارتن‌خوابی را نوعی سبک زندگی عنوان کرده بود(اینجا بخوانیم) . انگار او در شرایطی چنیین مسئولیتی را قبول کرده است که تعریف درستی این عنوان ندارد و نمی‌داند درمیان کارتن‌خواب‌ها و زباله‌گردها افرادی هستند که روزگاری سری در میان سرها داشتند و تحت شرایط و فشارهای متعدد و مختلف به چنین زندگی روی آورده‌اند، در حالیکه به گفته کارشناسان زمانی عنوان سبک زندگی بیان می‌شود که فرد حق انتخاب داشته باشد.
روز به روز گستره آسیب‌های اجتماعی بیشتر می‌شود
در همین خصوص علیرضا شریفی یزدی جامعه‌شناس به خبرنگار آنا می‌گوید: «این مدیر یا در شهر تهران و این کشور زندگی نمیکند و یا اینکه در مورد چنین معضل و مسئله‌ای هیچ آگاهی و دانشی ندارد. انگار مدیران شهری داستان صندوق صدقات و سیخ و سیم‌ترمزهایی که با چسب برای برداشتن پول توسط آسیب‌دیده‌های اجتماعی شهر وارد آن می‌شد را ندیده‌اند و یا فراموش کرده‌اند که بدون در نظر گرفتن شرایط و داشتن بستر مناسب از طرح‌های کشورهای توسعه‌یافته الگو می‌گیرند.»
به گفته یزدی روز به روز گستره آسیب‌های اجتماعی بیشتر می‌شود و این امر تنها در یک موضوع ریشه دارد و آن هم مشکلات اقتصادی است که اگر فکری برای این مشکل نشود یقینا این روند افزایشی به صورت مستمر ادامه خواهد داشت.
یک کارشناس مدیریت شهری به مافیای زباله در تهران تاکید دارد و می‌گوید: «مسئله تفکیک زباله‌ها و درآمدزایی از آن، از سوی شهرداری، استانداری و حتی دولت‌ها پیگیری نشده‌است. یکی از اصلی‌ترین مقصرین این موضوع، سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران است؛ وقتی سازمان پسماند ضعیف عمل کند، فرهنگ‌سازی نمیکند و مجوز نمی‌دهد تا کارخانه ثبت شود و فعالیتی در این خصوص راه بیفتد، در نتیجه زباله می‌ماند و از آنجایی که خود شهرداری نمی‌تواند از آن درآمدزایی کند، بنابراین افرادی که زورشان هم زیاد است وارد این بازار می‌شوند و مافیا تشکیل می‌دهند و متأسفانه تاکنون اقدام مؤثری از شهرداران سابق برای از بین بردن مافیای زباله انجام نشده‌است.»
تاکنون اقدام موثری از سوی شهردار و شورای ششم برای مقابله با این آسیب‌اجتماعی و رو به رشد انجام نشده است و حتی در برابر صحبت‌های علیپور مدیر سازمان پسماند حناچی علی‌رغم اطلاع‌رسانی‌هایی مبنی براینکه گفته‌های او موجب بازی رسانه‌های بیگانه شده است هیچ واکنشی نشان ندادند.
راه نجات کشور و شهر از چنین بحرانی قفل زدن به سطل‌های زباله نیست. اگرمتولیان و مسئولان اسیب های اجتماعی و فرهنگی و بهداشتی و زیست محیطی بخواهند دلیل زباله‌گردی را باور کنند به راحتی صحبت از سبک زندگی و پاک کردن صورت مسئله نمی‌کنند.
انتهای پیام/۴۱۶۱
انتهای پیام/
در دانشگاه آزاد شهرکرد انجام شد؛
